θέκλα

I

Όνομα αγίων της Ανατ. Ορθόδοξης Εκκλησίας.

1. Γεννήθηκε στο Ικόνιο της Λυκαονίας το 32 μ.Χ. Όταν ήταν 18 χρόνων ενστερνίστηκε τα κηρύγματα του Αποστόλου Παύλου και βαφτίστηκε χριστιανή. Εγκατέλειψε την οικογένειά της και κήρυξε το Ευαγγέλιο στις πόλεις της Λυκαονίας, της Πισιδίας και της Ισαυρίας, γεγονός που την έκανε πασίγνωστη σε ολόκληρο τον χριστιανικό κόσμο. Τελικά, ασκήτεψε στο όρος Καλαμών. Η παράδοση αναφέρει ότι εξαφανίστηκε μέσα σε έναν σχισμένο βράχο. Η μνήμη της τιμάται στις 24 Σεπτεμβρίου.

2. Μαρτύρησε επί Δεκία (249-251) μαζί με την Ανδροπελαγία. Η μνήμη τους τιμάται στις 6 Σεπτεμβρίου.

3. Μοναχή από την Αζά της Περσίας. Μαρτύρησε με τις μοναχές Ενναθά, Μάρθα, Μαρία και Μαριάμνη επί Σαβωρία (310-379). Και οι πέντε κατακρεουργήθηκαν από τον πνευματικό τους πατέρα, ιερέα Παύλο. Η μνήμη της τιμάται στις 26 Σεπτεμβρίου.

4. Μοναχή περσικής καταγωγής. Αποκεφαλίστηκε μαζί με τις συμπατριώτισσές της μοναχές, Άννα, ‘Άστη, Βουθά, Δινάχ, Μαλάχ, Μαλοχία, Μάμα, Νανά και Τεντούς. Η μνήμη της τιμάται στις 20 Νοεμβρίου.

II

(9ος αι.). Η μεγαλύτερη από τις κόρες του αυτοκράτορα του Βυζαντίου, Θεόφιλου, και της Θεοδώρας. Από το 839, ο Θεόφιλος μοιραζόταν μαζί της την εξουσία, την οποία η Θ. διατήρησε και μετά τον θάνατό του, λόγω της ανηλικιότητας του αδελφού της Μιχαήλ Γ’. Ουσιαστικά όμως η διακυβέρνηση του κράτους είχε περιέλθει στα χέρια της Θεοδώρας, που βασίλευε με συνεπιτρόπους τον αδελφό της Βάρδα, τον Μανουήλ και τον Θεόκτιστο. Τον Μάρτιο του 856, ο Βάρδας ανέλαβε την εξουσία στο όνομα του γιου τού Θεόφιλου και ανάγκασε τη Θεοδώρα και τις κόρες της να αποχωρήσουν και να ασπαστούν τον μοναχικό βίο. Από τότε έζησαν έγκλειστες στα ανάκτορα του Καριανού, στερημένες από την περιουσία τους.

III

(Αστρον.). Αστεροειδής που επισημάνθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 1906. Το φαινόμενο μέγεθός του στη μέση αντίθεσή του είναι περίπου 12,9 και σε απόσταση μίας αστρονομικής μονάδας από τη Γη και από τον Ήλιο 9,21. Η διεθνής ονομασία του είναι Thekla 586.

* * *

η

ζωολ. γένος λεπιδοπτέρων εντόμων τής οικογένειας τών λυκαινιδών.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. thecla (< το λατινικής προελεύσεως κύριο όν. Θέκλα)].